я папрашу цябе
маё каханае стварэньне
не пакідай мяне
калі ў бездани сусвету
я згвалтаваны буду
калі ізноўку папрашу
не пакідай мяне
маё каханае стварэньне лье дождж
неба кроў
хмары
схавалі сонца
сум. слёзы
растацца ня ў час
неба нас прымушае
солад пацалункаў
нібы акіян
каханьне нас заманіла
у бездань вод
дзе солад пацалункаў
й цеплыня вачоў я бью шкло ў вакне
не хапае паветра
я лячу да цябе
скрозь пралеты паверхаў
| 
